Rieneke Tibben is één van de deelnemers van de breiclub van het museum Hagedoorns Plaatse in Zuuk (buurtschap bij Epe). Breien is een ambacht, het is vermoedelijk ooit ontstaan uit manieren om van draden lappen textiel te maken. De oudste voorbeelden van breiwerken komen uit Egypte. De daar gevonden kledingstukken zijn tussen de 11e en de 14e eeuw gemaakt. Er zitten zelfs katoenen sokken bij met kleurige patronen.

Zij is al jaren vrijwilliger bij het museum Hagendoornse Plaatse. In dit museum kun je zien hoe de mensen vroeger leefden op de boerderij. Ook zijn hier leuke tentoonstellingen. Dit jaar is dit de tentoonstelling ‘Jong leven’ over geboorte en doop. Dit gaat over gewoonten en rituelen van de verschillende bewoners van de Noordoost Veluwe, de Nederlanders, Chinezen, Turken, Molukken en mensen uit verschillende landen van Afrika.

Zes jaar geleden bedacht Rieneke dat het leuk zou zijn om een breiclub op te richten. Ze vroeg het toenmalige bestuur of dat goed was en zo is de club van 7 vrouwen ontstaan die twee keer in de maand op dinsdagmiddag van 14.00 tot 16.00 breit van poncho’s tot kinderkleding, van dassen tot babymutsjes. De wol krijgen ze vaak gratis van allerlei mensen, de sokkenwol wordt gekocht.

‘Een van ons clubje, breit alleen sokken. Wij zeggen ‘zoals Antje breit kan niemand breien’ haar sokken zijn zo netjes gebreid dat ze wel uit de fabriek lijken te komen. Soms geloven mensen niet dat de sokken zelfgebreid zijn!’ vertelt Rieneke: ‘Breien is een ambacht. Vroeger las de man ’s avonds de krant voor aan zijn vrouw. Deze zat dan sokken te stoppen of te breien want ‘een vrouwenhand en een paardentand mogen nooit stil staan.’

Het is een gezellige club, de vrouwen kunnen bij elkaar hun verhaal kwijt, en ze ondersteunen elkaar met raad en daad. ‘Als ik er een keertje niet ben, krijg ik een kaartje met ‘we hebben je gemist’, hoe leuk is dat!’ vertelt één van de deelnemers. De club verkoopt zijn spullen via de museumwinkel. De opbrengst komt ten goede aan het museum. Zo wordt gezelligheid en functionaliteit gecombineerd!

Tot slot vertelt Rieneke: ‘In de Boskamp is ook een vitrine ingericht met door ons gebreide spullen met daarbij folders en zo hopen we dat bezoekers en bewoners ook een keertje de kant van het museum op komen.’